Koffiedrinken bij de trap in de hal, 33 jaar later.

[Graf von L.]

Hehehehehehe!

[close]

Oud bakkie...

[Graf von L.]

Ik weet nog niet preceis wat dit worden moet. Maar onderweg schoot me een titel als deze te binnen. Ik moest het nog wel wat aanpassen, want de titel mag maar een bapaalde lengte hebben. Wat we er precies mee moeten zal nog wel blijken in de komende tijd.

[Mbongo]

Sorrrry, 33 jaar geleden dronk ik geen koffie. Maar wat dronk ik eigenlijk wel als 11-jarige? Alleen thee? Geen idee, ik weet er niet veel meer van.

[Graf von L.]

Close en ik waren toen schoolmeesters in wording. Althans, dat dachten we enige tijd.

[close]

preceis

bapaalde

Spelling is niet je sterkste kant hè, kereltje! Doe dat nog maar eens over!

[Graf von L.]

[Graf von L.]

Hoi close!

[Graf von L.]

'Okee close,' sprak-ie, terwijl-ie aan zijn koffie nipte. 'Dan lopen de twee leden van CSB de Mars der Wereldbroederschap van Zelhem naar Keijenborg over de Weeninkweg en Wiendelsweg.'
En terwijl hij deze woorden sprak visualiseerde hij het gebeuren al.

[Graf von L.]

Zeg close, het oude forum werkt ook weer. Zelfs Radio Undeground is helemaal te bekijken. Het wordt tijd dat je het literaire gedeelte op gaat slaan voor het nageslacht. Nu kan het nog!

[Graf von L.]

GvL had de sorteerkartonnetjes bij zijn vriend in Amsterdam laten liggen. Hij was van plan om morgen ook het kartonnetjessysteem te gaan gebruiken. Drieendertig jaar later deden de jongens weer hetzelfde ding.

[de scheids]

Uitvaart in het stadion van De Graafschap

vrijdag 28 oktober 2011 | 11:19

Tekstgrootte




Supporters van De Graafschap kunnen hun uitvaart laten verzorgen op De Vijverberg.





DOETINCHEM - Superboeren kunnen als hun tijd is gekomen een uitvaart krijgen in het stadion De Vijverberg en in de clubkleuren van hun favoriete club De Graafschap.

Uitvaartondernemer Herman Tomesen is zelf een harstochtelijke supporter van De Graafschap. "Als je merkt hoe vaak De Graafschap wordt genoemd in bidprentjes en preken, dan is het duidelijk dat daar belangstelling voor is", zegt Tomesen. De ondernemer gaat een stuk verder dan een uitvaart in clubkleuren alleen.

Zo kan de baar met daarop de kist aan het eind van de spelerstunnel worden neergezet en behoort een koffietafel of condoleance in het stadion tot de mogelijkheden. "Een preek op de tribune van de Vijverberg? Heb ik nog niet over nagedacht, maar dat moet zeker mogelijk zijn. De Graafschap werkt mee aan deze bijzondere uitvaart", zegt Tomesen.

De club kan zorgen voor een door de spelers gesigneerd shirt of bal en een blauwwit bloemstuk. Bovendien kunnen de gasten vervoerd worden naar de uitvaart in de spelersbus van de club.

moet niet gekker worden

[Graf von L.]

Wat een armoe.

[close]

Geestelijke armoe, toch? Want ik neem niet aan dat het gratis is.
Waarom staat dit bericht trouwens in dit topic, scheids? Mag je hier eigenlijk wel komen? 8)

Maar misschien is dit een interessante markt en kan CSB ook een overlijdenspakket voor haar fans aanbieden. Met bidprentjes, een fijne preek van GvL, en ondergetekende wil best een bloemstuk regelen. De naaste familie kan worden vervoerd in een BMW Touring 525i.

Nog succes gehad met de sorteerkartonnetjes, GvL?

[Graf von L.]

Hehehe!



De sorteerkartonnetjes...... ik heb mijn belofte nog niet ingelost. Volgende week dan maar.

[Graf von L.]

De scholen willen meer meesters. Men vindt dat het onderwijs teveel is vervrouwelijkt. Er zijn geen mannelijke rolmodellen meer. Hoe zou het eigenlijk komen dat mannen geen onderwijzer meer willen worden?














Als ik het had gekund, had ik het graag gedaan, dacht hij. Nog altijd school er diep van binnen een schoolmeester in hem.

[close]

Bij onze basisschool is sinds kort ook 1 meester.

Als ik het had gekund, had ik het graag gedaan, dacht hij. Nog altijd school er diep van binnen een schoolmeester in hem.

Misschien wel een schoolmeester, maar een rolmodel? Nee.
En bij mij is het meer andersom :lol: maar ik heb die drang niet.

[Graf von L.]

Een rolmodel... Je hebt gelijk, close. Ik had er even niet aan gedacht.

[Graf von L.]

HOOFDSTUK 1


''Ik moet straks nog even naar de fietsenmaker, zei GvL. ''Ik ben weer eens compleet door de naaf gegaan. Dat is iets wat me zo eens in het half jaar overkomt. Komt door die zware tassen, he? Gelukkig heb ik nou een fijn fietsenmakertje. Een veel te dikke wao'er, die me er voor twee tientjes een tweedehands naaf inzet. Mijn vroegere fietsenmaker nam 130 euro voor een nieuwe.''
''Dat heb ik gelukkig nog niet gehad,'' zei close, en hij staarde tevreden in zijn kartonnen bekertje met koffie.
Von L. keek ondertussen zo onopvallend mogelijk naar de ogen van Corine B. Op de achtergrond klonk de muziek van Bauhaus: Bela Lugosi's dead.

Na een tijdje slofte GvL naar het fietsenhok om de kratten met post op te halen. Close slofte met hem mee. 'Nog wezen stappen dit weekend?' mompelde GvL toen ze in het fietsenhok aangekomen waren.

[close]

"Stappen?", zei hij verwonderd. "Ja, in bed."

[Graf von L.]

'In bed zegt ie.......grappenmaker!,'' riep GvL uit, terwijl hij nonchalant twee kratten tegelijk op de tegels van de aula liet neerploffen. Het veroorzaakte een harde knal. Enkele oudere studenten keken met geirriteerde blik op uit hun boeken. 'Kan dat niet wat zachter?' riep een van hen, een langharig hippieachtig figuur met bruine sandalen aan zijn voeten. Close grinnikte, Von L. glimlachte.

[close]

Close begon nu ook te glimlachen, terwijl zijn studievriend overging op grinniken. Toen de baarddragende ouderejaars zich opnieuw omdraaide en er wijsneuzerig aan toevoegde: "En let ook eens op je spaties, je aanhalingstekens en dat overdreven gebruik van puntjes!", keken de vrienden elkaar beteuterd aan. Het was pijnlijk duidelijk dat zij nog niet gereed waren om voor de klas te verschijnen.

Noot: het zal de aandachtige lezer duidelijk zijn: de geschetste situatie speelt zich af in een ver verleden, nog voor de verloedering van het taalonderwijs.

[Graf von L.]

Von L. begon aan het sorteerwerk. Hij nam plaats op een van de stoelen aan de tafel voor het toneel, de plek waar de eerstejaars altijd zaten. Hij gebruikte daarvoor de kartonnetjes die close in het handenarbeidlokaal gemaakt had. Close stond verderop nog wat te praten met Jochum K., die zo aan zijn ogen te zien net een joint op had. Maar ach, dacht Von L., zo kijkt hij altijd. Ondertussen mompelde hij straatnamen. 'Van Pallandtlaan, Van der Hardt Aberson, Rijkkkkksssweg.'
'Hee, jullie ook altijd nog hier?' hoorde hij plotseling iemand zeggen. 'Ik dacht dat jullie allang weg waren hier!'

[close]

Verwonderd keek hij om. Het was Marcel, Marcel B. (jaren later zou Close nog eens op die naam zoeken via een zogenaamde zoekmachine).

[Graf von L.]

'Ha! wat een vreemde vraag, Marcel,' sprak GvL. 'Maar natuurlijk!'
Hij stopte even met praten, en bedacht zich enige tijd. Toen vervolgde hij: 'Nou ja zo vreemd is die vraag nou ook weer niet. Er zijn momenten dat ik ook denk dat het allemaal een droom is.'

De bel ging. Snel stapelde hij de kratten met post op elkaar, en greep hij zijn boekentas. Close deed hetzelfde. Ook Jochum en Marcel pakten hun tas. Ze liepen de trap op naar de tweede verdieping. Helemaal aan het eind van de gang bovenin het gebouw liepen ze het muzieklokaal binnen. De kleine lerares zat in haar groene mantelpakje al achter de piano. Onverschillig gooiden close en GvL hun tassen onder een tafel. Opnieuw begon close te grinniken. GvL schoot daarop ook in de lach.

'Tja, het zijn me tijden,' mompelde Von L.. 'Altijd nog hier, het schiet maar niet op. Altijd nog hier! En ondertussen ook nog dat gedoe met die post.
Close grinnikte opnieuw.
GvL lachte nu ook weer.

[close]

"Goed," zei de lerares, "Volgens mij ben jij vandaag aan de beurt, Close. Kom maar naar voren en vertel welk lied jij ons gaat leren."
Close greep nerveus naar zijn tas en pakte er een zangbundeltje uit. Gespannen liep hij naar voren en schraapte zijn keel. "Ahum, we gaan leren: het liedje De Bruidegom. Ik zal het eerst even voorzingen," zei hij twijfelend. "En oh ja, het is in eh... zevenachtste maat!" riep hij er halflacherig achteraan.

Hij zette te laag in en probeerde het opnieuw. Pas bij de derde poging, hij had inmiddels een rood hoofd, zette hij door en zong zenuwachtig de eerste regel: "Zwa-harte ekster, recht of krom, morgen ben jij brui-hui-degom." Voor zich zag hij enkele grimassen op de gezichten verschijnen. Het zweet brak hem uit en hij schoot even in de lach. Hij vervolgde: "Morgen zul jij zonder vra-gen, ook zo'n gou-den trouwring dra-gen!" Bij 'gou-den' sloeg zijn stem over. Met moeite voltooide hij de regel en barstte toen in een gierende lach uit. Zijn medestudenten keken breed grijnzend toe.

[Graf von L.]

Ook von L. grijnsde, maar hij wist tegelijkertijd dat hij het er nog veel slechter vanaf zou hebben gebracht. Close ging weer naast GvL zitten, en samen grinnikten ze nog wat verder. Op zeker moment kwam de ouderejaars hippie het lokaal binnen lopen. Hij liep naar de lerares en vroeg haar of ze even mee naar de gang wilde komen. GvL zag toen hoe hij haar daar wild gestikulerend het een en ander probeerde duidelijk te maken. Zou het te hard zijn gegaan voor die kwijlebal? dacht hij bij zichzelf.

[close]

Close had nog steeds de tranen in de ogen van het lachen en hij had niets in de gaten.

[Graf von L.]

In de pauze stonden ze weerbij de trap. GvL keek andermaal stiekem naar Corine B.. Ditmaal was zijn oog gefocussed op haar achterwerk.
'Maar eigenlijk vond ik dat je het best goed deed,' zei hij tegen Close. 'Ik bedoel, ik zou het niet kunnen hoor. Ik ben sowieso verschrikkelijk a-muzikaal. Close nam een slok koffie, en begon toen zichzelf af te branden. Met luide stem sprak hij: 'Ách ik ben ook he-le-maal niet zo muzikaal hoor!'
Von L. wierp tegen: 'Ik vind anders dat je wel talent hebt op muzikaal gebied.'
Toen kwam de hippie weer voorbij sloffen. Met een afkeurende blik liep hij langs de jonge studenten/postbodes. Close en GvL. keken hem na. Ze zagen dat hij moeite had met het openen van de deur naar de gymzaal. Hij trok terwijl hij moest duwen. Zijn lange manen schudden heen en weer. De jongens grinnikten. Al met al was het toch een goede dag geweest.

[Graf von L.]

De andere dag sloften ze over het plein naar het fietsenhok. Daar stonden de kratten met post te wachten. Close en GvL pakten hun fietstassen vol, namen afscheid van elkaar, en fietsten naar hun wijk. Close nam het urbane gedeelte voor zijn rekening, Von L. het rurale.